Yasak ırklardan Dogo Argentino

[Admin]

Dogo Argentino
yeryüzündeki en yeni köpek ırklarından biridir. Bu köpek
Arjantinlilerin ulusal övünç kaynağıdır ve onunla en az futbol ve tango
kadar gurur duyarlar. Birçok köpek ırkının aksine, Dogo’nun hikayesi
"Bu köpek ırkının hikayesi tarihin derinliklerinde saklıdır..."
cümlesiyle başlamaz. Tam tersi, Dogo’nun tarihi oldukça yenidir ve çok
iyi bilinmektedir.

Irkın yaratıcısı Prof. Dr. Antonio Nores
Martines bir genetik uzmanı ve tutku dolu bir avcıydı. 20.yy başlarında
Arjantin’de av düpedüz tehlike demekti, çünkü gerek uçsuz bucaksız
kayalıklar ve çalılıklardan oluşan arazi, gerekse de tehlikeli
hayvanlar (puma, jaguar ve avrupa yaban domuzu) her avı gerçek maceraya
dönüştürüyordu.
Dünyadaki hiçbir köpek bu koşullarda avlanamıyor, denendiklerinde ise kendileri "av" oluyorlardı.

Antonio
Martines’in hayali av içgüdülerine sahip olan, uzun mesafeleri
koşabilen, iyi koku alabilen, bir pumayla teke tek dövüşüp onu alt
edebilecek kadar güçlü, dövüş sırasında alabileceği yaralar yüzünden
mücadeleyi bırakmayan ama aynı zamanda ve en önemlisi de insanlara ve
diğer köpeklere karşı gereksiz agresiflikten yoksun bir köpek cinsi
yaratmaktı.

Antonio Martines’in hayalini kurduğu köpeğin
özellikleri yeryüzündeki hiçbir köpekte birarada yoktu. İstediğini elde
etmek için birçok köpek cinsinin en iyi özelliklerini biraraya
getirmesi gerekiyordu. Karşısındaki işin çok uzun, yorucu ve belki de
imkansız olduğunu biliyordu, ama başaracak olursa bütün dünyayı hayrete
düşürecek bir köpek cinsinin ortaya çıkacağını da çok iyi biliyordu.

Yeni
ırkın temeli olarak Perro de Pelea’yı (Kordoba Beyaz Dövüş Köpeği -
günümüzde soyu tükenmiştir) aldı. (Bazı kaynaklara göre 30 dişi) Buna
tam 9 farklı köpek ırkı ekledi ve uzun yıllar sonunda amacına ulaştı.
Kullandığı bütün köpekler safkandı ve çiftleşmeler sonucu doğan
yavrular arasından en elitlerini seçiyordu.

Seçilen ırklar da tabii ki dikkatli inceleme sonunda belirleniyordu.

1.
Bir puma veya yaban domuzuna yetişmek ve ona saldırmak için hızlı ve
cesur köpeklere ihtiyaçları vardı ve Antonio Nores Martines ve kardeşi
Avgustin Nores Martines’e göre bu köpek İrlanda Kurt Tazısı’ndan
başkası olamazdı.

2. Elde edilen köpeğin büyüklüğünü korumak
ve kas yapısını daha da geliştirmek için İspanyol Mastifi kullandıkları
bir sonraki cins oldu.

3. Avrupa’daki en popüler av köpeklerinden biri olan Pointer mükemmel koku alma duyusunu verdi.

4. Bulldog’un geniş göğsü, yere sağlam basışı ve gözüpekliği, kardeşlerin yeni cins için seçtikleri diğer özelliklerdi.

5.
Boyut olarak biraz küçük olmasına rağmen "Köpeklerin Gladyatörü"
Bullterrier cesaret, korkusuzluk, çeviklik özelliklerini verdi.

6. Kafa tasını ve genel olarak bütün iskeleti güçlendirmek ve büyütmek için Danua tercih edilen bir sonraki cins oldu.

7.
Dünyanın en güçlü köpek çenelerinden birinin sahibi Dogue de Bordeaux
yeni cinsin zaten güçlü olan çenelerini biraz daha geliştirdi.

8. Arjantin pampaslarında avlanmak için kolaylıkla seçilebilen bir renk olan beyaz için Pirenei Dağ Köpeği kullanıldı.

9. En son kullanılan cins olan Boxer yeni cinse sağlam psikoloji ve canlılık verdi.

Artık
sonuca ulaşılmıştı. Yeni köpek bütün beklentileri karşılamakla
kalmıyor, aynı zamanda çok üstün birkaç özellik daha sergiliyordu.
Ne
yazık ki 1956 yılında Prof. Dr. Antonio Nores Martines trajik bir kaza
sonucu hayatını kaybetti ve ortaya çıkan bu yeni köpek ırkının
Uluslararası Köpek Federasyonu (FCI) tarafından resmen tanınmasını
(1964) göremedi.

Kardeşi Avgustin bu cinsin popüler hale
gelmesi için elinden geleni yaptı ve onun sayesinde bu yeni ırk yok
olmaktan kurtuldu. Gittiği her yere yanında Dogo Argentino yavrularını
götürüyor ve oradaki üst düzey kişilere hediye ediyordu. Daha sonra
Arjantin’in Kanada’daki büyükelçisi olarak Kuzey Amerika’ya gittiğinde
yine yanında birkaç Dogo götürerek köpeğin orada da tanınmasını sağladı.


Dogo Argentino
pek havlayan bir köpek türü değil. Bunun sebeplerinden onun avcı
oluşunu ve kendine olan güvenini gösterebiliriz.
Dogo sessiz
avcıdır ve sessizce, süratle ve acımasızca saldırır. Aynı zamanda Dogo
kendi gücünün farkındadır ve bu nedenle kendini kolay kolay tehdit
altında hissetmez, dolayısıyla da agresifleşmez. Köpek kavgalarının
çoğunda kavgayı provoke eden, yani başlatan Dogo değildir (hepsini o
bitirse bile!) Kısacası, Dogo gereksiz yere havlamaz. Maalesef,
gerektiğinde bile havlamayabilir: bahçenize girmeye çalışan hırsızı
veya davetsiz misafiri havlayarak uyarmak ve korkutmak, böylece onun
uzaklaşmasını sağlamak yerine sessizce bir köşede pusuya yatıp
kurbanını bekleyebilir. Sonucu tahmin edebiliyorsunuz herhalde!!! Çok
büyük trajediye yol açılabilir. Belki
duymuşsunuzdur, bekçi köpekleri için şöyle bir benzetme vardır: "Bir
Dobermann koruduğu binaya insanı asla sokmaz, Rottweiler ise içeriye
sokar ama dışarıya çıkartmaz." Burada benzetme yapacak olursak Dogo da
insanı içeriye alıp orayı kendi av alanına çevirir!